Het geldt voor ons allemaal.
Het verstand, kennis, weten, inzicht, het is allemaal niets zonder liefde.
Wat weten we het toch allemaal goed, hoe het zit en hoe het zou moeten.
En misschien is het wel waar. En heb je helemaal gelijk.
Maar wat heb je eraan als er geen liefde is.
Zonder dat ene, is het allemaal maar kil en koud en eng.
We zijn los, er is geen zin en dat wordt waanzin. Kleine alledaagse waanzin of grote extreme waanzin.
En met dat ene….dan kan er gebeurd zijn wat wil. Situaties, mensen, eigenschappen, ruzies, onenigheden, waarheden, onwaarheden.
Met dat ene dat we benoemen als liefde, maar wat je met geen pen kunt beschrijven, als dat er is, in je hart, in je wezen, in je spreken in je zijn,
dan heeft alles zin. Kennis, weten, inzicht, het volgt allemaal het pad van de liefde.
Met dat ene iets, de liefde, is alles goed.
Dus ons allemaal , wens ik de liefde, niet de liefde voor die en niet voor deze. Maar de liefde die van binnen naar buiten gaat. Die in je lichaam, in je hart woont en dat is van het voelen en de intuïtie en het beleven en het zijn en niet het verstand.
Zo, nu heb ik nog een schrijven toegevoegd aan alles wat er al over de liefde gezegd en geschreven is, maar dat maakt me niet uit, ik zeg het nog eens:
Liefde.
